Het pronkstuk van Punakha
De ochtendmist hangt nog in het dal. Maar langzaam worden de groene hellingen van Dompala zichtbaar. Terrassen vol rijstvelden stapelen zich op tegen de heuvels. Hoger begint het dennenbos. Wie nog een stuk klimt overziet de vallei. Boeren verbouwen de rode rijst waar Bhutan bekend om staat. Een onverhard pad leidt naar hun lemen huizen tegen de helling. Dieper in het dal glinsteren twee rivieren, de Pho Chhu en Mo Chhu. Volg hun stroom en het water brengt uw blik vanzelf bij de Punakha Dzong. Het pronkstuk van de vallei.
Wie dichterbij wil komen moet de tweehonderd meter lange hangbrug trotseren. Het complex met 108 tempels ligt op de plek waar de rivieren samenkomen. De Dzong werd in 1637 gebouwd als religieus en politiek centrum en nog altijd is de tempel de plaats voor nationale evenementen in Bhutan. En een bezoek is de moeite, want de authentieke Bhutaanse architectuur is vanaf de heuveltop prima te bezichtigen. Maar de traditionele gebedshal en de zes verdiepingen van de grootste tempel zijn alleen van binnen te bewonderen. De boeddhistische schilderwerken zitten verstopt tegen binnenmuren. Andere religieuze voorwerpen zoals de grote Thongdrel, een doek met daarop religieuze taferelen, worden slechts tijdens de festivals getoond. De monniken daarentegen, zijn er iedere dag. En zonder aan bezoekers veel aandacht te schenken, geven zij hen toch een beeld van het religieuze bestaan.
