Het geluk van een kopje boterthee
Een kop dampende boterthee met zout staat op de wankele houten tafel. In de kleine donkere huiskamer is verder niet veel. Materialisme staat niet hoog in het vaandel in Bhutan. In dit kleine koninkrijkje in de Himalaya is het Bruto Nationaal Product vervangen door Bruto Nationaal Geluk: de welvaart van het land wordt gemeten aan de hand van het geluksgevoel van haar inwoners. En zij dragen hun geluk graag over op reizigers die hun land bezoeken. Want geluk, dat is een kop dampende boterthee.
Een geluksgevoel is bijna onontkoombaar voor wie over de kleine kronkelende wegen zijn weg zoekt naar het heilige Tiger’s Nest in Paro. Het pad is pittig, maar eenmaal boven wordt u beloond met prachtige uitzichten en een magisch klooster dat op wonderbaarlijke wijze op een klif balanceert. Wie nog energie over heeft kan kayaken op de Mochhu. Of de uitdaging aan gaan met locals in een potje kuru, darten op z’n Bhutaans.
Behalve geloof in geluk is er in Bhutan ook geloof in het boeddhisme. Het land is bezaaid met kloosters en tempels en de kans dat u bij een bezoek in een religieus festival belandt is niet gering: het geloof wordt gevierd. Traditionele kleding wordt niet alleen voor deze festivals uit de kast gehaald. Het grootste deel van de bevolking loopt ook dagelijks in een ‘gho’. Spijkerbroeken zijn zeldzaam, zelfs in de hoofdstad Thimphu. Met minder dan honderdduizend inwoners een van de kleinste hoofdsteden ter wereld. Klein, maar wonderlijk, met het klokkenplein, de oude kloosterburcht Tashi Codzong of het paleis van de koning. Ook in Paro staat een oud Bhutanees paleis dat zelfs na honderden jaren nog de allure van een koninklijk onderkomen heeft. Maar een wandeling over de zondagsmarkt is net zo indrukwekkend. Kilo’s groene pepers liggen hier opgestapeld, klaar om het dagelijkse bord rijst een pittig randje te geven.
Verstopt tussen India en China. Versierd met kleurige gebedsvlaggetjes. En verpakt in een deken van spiritualiteit. Het land is als een mooi ingepakt cadeau.
