Laatste avond in Sangha lodge. Een nachtelijk avontuur, een wandelsafari. Met onze eigen spotlight het oerwoud in. Het spookt. Een nieuwe uitdagende wereld. We voelen zich niet op hun gemak in het duister. Het lijkt of er ieder ogenblik een vijf ton slurfdier vanuit de struiken naar voren kan stormen. We belichten de bomen, die als kathedralen tot de wolken reiken en grote schaduwen vormen. We zien Potto, mooie ogen. Geweldig! Minuten later een ‘palm civet’, een omnivoor die jaagt op alles wat beweegt. Heel actief boven onze hoofden.
De volgende dag, vroeg uit bed. Onze ‘boatman’ komt punctueel om 5H30, we vertrekken 2 minuten later voor een zeer avontuurlijke tocht van acht uur naar Ouesso over een prachtige zijrivier van het Congo Basin. Ongetemd, een avontuur van je leven.
Niks is bekend, alles is nieuw. We zijn kinderen, voelen de spanning, kippenvel, geen mensen, veel leven. Het gevoel bekruipt me dat we door vele ogen worden bespioneert. Ongelooflijk, ik vind dit zo moeilijk te beschrijven. Prachtige bomen, wat een planeet, de aarde, waar we allemaal leven! Dit zou iedereen moeten meemaken.
Dit is veel meer waard dan welke digitale brainstorm class! Dit is realiteit. BACK TO BASICS! De rivier verandert constant. Breed, ruig… Plotseling duiken uit de mist ruimteschepen op. Kleine eilanden, hoog begroeid. Ze zien er uit als buitenaardse schepen, rustend op het water. Avatar… duizenden beelden op ons netvlies… wat mooi, spannend, mythisch, onbekende geluiden, hornbills vliegen over. Op afstand, de late roep van een “vermiculated fishing owl”. Alles beweegt maar je ziet niks.
Na een lange tocht van 8H over deze prachtige rivier in het Congo Bassin, bereiken we Ouesso. Een gat, in het noorden van Congo Brazzaville. Voertuigen die zo in het verhaal van de Flinstones passen, banken die geen geld aannemen, we zijn geradbraakt maar wat een tocht en ervaring. Militairen, de markt met bushmeat, Mauritaniërs, bedreven zakenmensen met winkels waar men bijna alles kan kopen om een geweldig weekend te beleven, zeker als je de groene deken afschudt. Ouesso lekker, gewoon geweldig om een 33 (Trentetrois) te drinken op één van de gammele terrassen. Ons hotel heeft elektriciteit vanaf 16H00. We komen aan van onze strooptocht door de hoofdstraat, op zoek naar een voertuig. Ons plan; een lekkere douche en vroeg het bed in. Morgen naar Oyo en Brazzaville, de hoofdstad!
Klokslag, 16H30 boem, geen stroom meer. Geen douche, het is warm, 40°, de airco doet het ook niet. In slaap gevallen. Ramen openen is er niet bij, het stikt van de muggen. Volgende morgen, goed geslapen, voertuig geregeld. 5H00 vertrekken we. Eerste drie honderd kilometers door het regenwoud. Chinezen alom vertegenwoordigd. Hoelang zullen de wegen het hier volhouden. Het regenwoud slurpt alles en iedereen op. Misschien zijn we nog net op tijd voordat alles leeg geroofd is. Ik bekijk het positief, het oerwoud heeft vele aanvallen doorstaan, het is groots en agressief. Een andere factor, corruptie houdt alles vast, in een ijzeren grip. Vooruitgang is zeer moeilijk.
De gloed van Brazzaville, een ander ruimteschip? Ik kan het alleen maar toejuichen. Brazzaville een koloniale parel aan de machtige Congo stroom. Aan de overkant, de wolkenkrabbers van Kinshasa. We hebben ons doel bereikt. De jaren vijftig sfeer met enkele parels van hotels en het leukste terras Mami Watta, met uitzicht op de Congo stroom, toch nog een straal Sangha dat ons groet?
Wat een reis, een adrenaline beleving.
Het is feest, gin en tonic, onze eerste avond in Mickaels, één van de klassieke hotels van de hoofdstad, old time charm … en de ober die vraagt “ Mr le cocktail special d’aujourdhui, une avatar”?
