Ladakh, paradijs in de bergen

Vanaf Schiphol vliegen we rechtstreeks naar Delhi met Jet Airways. De service is prima en er zijn nog wat stoelen vrij; voldoende ruimte om ontspannen het avontuur tegemoet te gaan dus. Jet Airways vliegt al een paar jaar rechtstreeks uit Amsterdam naar Delhi en Mumbai en sinds kort ook naar Bangalore. Groot voordeel is dat ze veel bestemmingen aanvliegen binnen India en je dus mooie combinaties kunt maken. Ook tijdens deze reis maken we gebruik van de binnenlandse vluchten van Jet Airways en ondanks de vaak korte vluchten krijg je altijd een hapje en drankje. Het hapje dan met lokale smaak zoals een pittige samosa of een gevulde wrap.

 

Na de overstap in Delhi reizen we verder met Jet Airways naar Leh, een korte vlucht van ongeveer één uur. Na ongeveer drie kwartier in de lucht komen de bergtoppen in zicht, nog een groot aantal bedekt met sneeuw; een prachtig gezicht. Het blijkt een voorproefje op al die mooie landschappen die we zouden gaan zien.. Wat ben ik blij dat ik een zitplaats aan het raam heb om van al dat moois te kunnen genieten tijdens de vlucht.

We landen in Leh, de hoofdstad van deelstaat Ladakh. Het eerste dat opvalt zijn de vele legerbases naast de luchthaven. Foto’s nemen is hier dan ook streng verboden. De staat Ladakh is van strategisch belang voor India dat nog steeds op gespannen voet leeft met Pakistan. De grens is dan ook niet ver en in Ladakh zijn heel veel soldaten gelegerd.
Wat ook gelijk opvalt is de temperatuur, aan de frisse kant, maar toch heel aangenaam en natuurlijk een felblauwe hemel. Dit wordt een mooie dag! We gaan op weg naar ons eerste onderkomen, het aangename hotel Grand Dragon, met zijn vier sterren het beste hotel van Leh gelegen vlakbij het centrum van de stad. De service is prima, maaltijden bijzonder goed en het uitzicht op de bergen vanuit het restaurant en het terras buiten is heel fraai. Heerlijk onderkomen om bij te komen van de vliegreis en te wennen aan het hoogteverschil.
 

De aankomst dag staat dan ook in het teken van acclimatiseren, want Leh ligt op hoogte van bijna 3500 meter en hoogteziekte ligt dus op de loer. Na een smakelijke lunch trekken de meesten onder ons zich dan ook terug om te rusten. Dat dit niet overdreven is blijkt als in de avond een aantal mensen flink ziek zijn, waaronder ikzelf. Denderende hoofdpijn en misselijk.. Medicijn: rust en veel water drinken… Welkom op hoogte in Ladakh!

Vanuit Leh brengen we de volgende dag een bezoek aan de kloosters in Hemis en Thiksey. Ook wordt er genoten van een overheerlijke lunch in het The Ultimate Travel Camp in Thiksey, een bijzondere accommodatie die bestaat uit luxe tenten. Deze tenten ruim en zeer comfortabel ingericht, er is zelfs butlerservice. Hoe heerlijk moet het zijn om vanaf de veranda van de tent te genieten van het prachtige uitzicht op het Thiksey klooster dat je in de verte ziet liggen.

De volgende dag door naar Diskit. De rit er naar toe duurt ongeveer vijf uur en voert langs fraaie bergwegen. De foto stops zijn ontelbaar en om elke hoek is het afwachten of het uitzicht en de landschappen nog mooier zullen zijn en dat is heel vaak het geval. We zijn op weg naar de Khardung La Pass, de op een na hoogste pas ter wereld waar een weg over heen loopt. En het valt op dat we niet de enigen zijn die op weg zijn daar naar toe. Door werkzaamheden staat het verkeer soms stil en vormt er zich een kleine file van voertuigen met vooral Indiase toeristen. Zij hebben vakantie en zoeken het net als wij hoger op. Ook zijn veel op de motor onderweg, vaak op de beroemde Royal Enfield motorfiets. De tocht per motor over de Khardung La bergpas is voor veel Indiase mannen een langgekoesterde droom dus veel vriendengroepen zijn onderweg. Het passeren van de beroemde bergpas en er de geijkte foto te maken bij het bord waarop de hoogte vermeld staat is en blijft speciaal, ook al sta je daar zoals ik zoals ik voor de tweede keer. We staan on top of the world op 5359 meter hoogte!! Niemand die ons deze ervaring nog afpakt…

In eerste instantie lijkt Diskit een klein nietszeggend dorpje. Het heeft echter een bijzonder fraai klooster en natuurlijk het nabijgelegen megagrote Boeddhabeeld moet je gezien hebben. Het uitzicht dat je vanaf het klooster hebt over de vallei waardoor de rivier stroomt is onwaarschijnlijk prachtig. 

We gaan mediteren, voor de meesten onder ons, waaronder ikzelf, voor het eerst. We wandelen naar een meertje gelegen in 'the middle of nowhere', rondom het meer hangen gebedsvlaggetjes. We zoeken allemaal een plekje en zijn een half uur van de wereld. Het is speciaal om met een groep mensen op zo’n mooie plek in stilte verzonken te zijn. Na de sessie reizen we terug en lunchen onderweg. We brengen een bezoek aan een ecologische boer die een verhaal vol passie vertelt over de zelf geteelde groente en fruit en over de plannen die hij heeft om milieuvriendelijk te vissen. We worden geraakt door zijn motiverend verhaal. Wereldverbeteraars bestaan dus echt en we hebben er daadwerkelijk één ontmoet!

De volgende dag reizen we terug naar Leh maar via een andere route. We gaan via de Wari La bergpas die zeggen en schrijven 15 cm lager is dan de Khardung La bergpas. We rijden wederom door onbeschrijflijk mooie landschappen met besneeuwde bergpassen, valleien met yaks en veel bergmarmotten die wegduiken zodra we te dicht bijkomen. En dat alles zonder dat we ook maar iemand tegenkomen, of het moeten die verdwaalde herders zijn met hun kuddes schapen. Op de top stoppen we voor wederom een fotomoment op een toplocatie. Het kan niet op! Eenmaal terug in Leh bezoeken we het centrum met een onvermijdelijk bezoek aan een souvenirwinkel. De stad is klaar voor de toeristenmassa die langzaam op gang komt en in onze zomermaanden de piek heeft.

We rijden naar onze overnachtingsplek Nimmu House. Deze oude boerderij is omgetoverd tot hotel met vier kamers en in de tuin staan een aantal comfortabele tenten. De sfeer is authentiek en gezellig en in de avond brandt er een kampvuur en in de ochtend ontbijten we aan de lange tafel in de tuin. Nimmu House is onze basis de laatste dagen in Ladakh. Hier vandaan bezoeken we de omgeving.

 

Onze eerste stop is bij Likir om er het klooster te bezoeken. Mooie fotomomenten zijn er bij de kloosterschool. De jonge leerling monniken, eerst aarzelend, staan al snel te poseren. We genieten er van een kopje thee en het goede gezelschap. Daarna volgt actie. Er zijn mountainbikes meegenomen dus op de pedalen naar beneden, voor sommigen een eenvoudige activiteit, voor mijzelf een avontuur van de bovenste plank. Zonder kleerscheuren arriveert iedereen bij het eindpunt.

Daarna op weg naar de Snow Leopard Lodge. De route gaat langzaam omhoog, soms langs behoorlijke afgronden. In Ulley aangekomen is het op 4000 meter hoogte en met een straffe wind erg fris. De lodge is voor het seizoen al gesloten, maar voor ons worden de deuren geopend en we kunnen een kijkje nemen binnen in de eenvoudige maar prima kamers. Gastheer en gastvrouw, heer en mevrouw Norbhu, leiden ons vriendelijk rond. De Snow Leopard Lodge biedt de reiziger een comfortabel verblijf tijdens de expeditie, overnachten tijdens zeer koude nachten een tent is dan niet nodig. Het spotten van het sneeuwluipaard is heel speciaal en uniek. Jozef (onze directeur) kan daar over meepraten. Hij zag het dier meerdere keren in maart dit jaar. Ook hij verbleef in de Snow Leopard Lodge.

De durfallen in de groep pakken ook nu weer de mountainbike en zakken op de pedalen af naar beneden over de bergweg. Het is een prachtig gezicht, hoewel ik er van geniet vanuit de auto.
Na het inladen van de fietsen staat er een alternatieve route naar Alchi op het programma. De route loopt over een bergweg waar nog niet eerder verkeer over is gegaan en wonderbaarlijk genoeg gaat alles goed. We komen in goede gezondheid en een avontuur rijker aan bij het hotel waar we lunchen. Trek hebben we wel gekregen van al die actie!

We fietsen daarna weer verder en ook ik doe weer mee. In Alchi bezoeken we het historische klooster en dan is onze laatste avond aangebroken in Ladakh. Het avontuur op hoogte is veel te snel afgelopen maar wat was het geweldig! We zijn het allemaal eens: ooit komen we hier terug…

De volgende ochtend reizen we met Jet Airways terug naar Delhi. We gaan van 13 graden naar 43 graden, het is dan ook behoorlijk wennen. En niet alleen het klimaat is waar we aan moeten wennen. De rust van Ladakh is snel vergeten in wereldstad Delhi waar het altijd druk is met veel getoeter van verkeer en heel veel mensen op de been!

We gaan nog een paar uur op pad met de gids naar Old Delhi en wat blijkt ook in Delhi zijn veel Indiërs neergestreken op vakantie in eigen land. Ze vinden ons vaak al net zo’n bezienswaardigheid als de monumenten die ze bezoeken. We worden meerdere keren gevraagd om mee op de foto te gaan. We bezoeken de plek waar Gandhi werd gecremeerd, Raj Ghat, en krijgen een aanslag op onze neus, ogen en longen te verwerken tijdens een bezoek aan de specerijmarkt in Chandni Chowk waar gedroogde chilipepers worden verhandeld. Hatsjoe!
Heel speciaal is de Grote Gurdwara, de tempel van de Sikhs waar iedereen gratis mee mag eten, ongeacht geloof of afkomst. We kijken er met verwondering naar, al die vrijwilligers in de keuken, die duizenden maaltijden die worden gemaakt en aangeboden. Het is heel speciaal!

 

De avond sluiten we af in het prima restaurant van het hotel. We hebben een geweldige week achter de rug en moeten het allemaal nog een plekje geven. Incredible India heeft er weer een groep fans bij! Dat is zeker!