Het is nog vroeg in de ochtend als we in ons charmant boetiekhotel “Legado Mitico” in de wijk Palermo van Buenos Aires aankomen. We worden hartelijk ontvangen door de receptionist. We besluiten onmiddellijk de stad te verkennen. We kopen een metrokaart en stappen uit aan de Obelix aan de Plaza de la Republica. Vandaar gaan we te voet naar het Roze Huis aan de Plaza de Mayo, waar destijds Evita Perron een toespraak heeft gehouden vanop het balkon. We lunchen in een restaurant waar bijna uitsluitend Argentijnen komen.
STRAATTANGO & TANGOSHOW
Op de Plaza Dorrego in de San Telmowijk worden we getrakteerd op een straattango. We genieten van het mooie spektakel onder een heerlijk lentezonnetje. Daarna zetten we onze tocht verder naar de kleurrijke wijk La Boca, waar destijds de tango is ontstaan toen immigranten uit alle hoeken van de wereld aan de haven de tijd probeerden te doden door te dansen. Het is heerlijk kuieren tussen de fel gekleurde huisjes. Ook hier wordt de tango op straat gedanst. Als we ‘s avonds moe in het hotel arriveren hebben we 18km op de stappenteller. We zijn tevreden want we hebben het maximum uit onze dag gehaald. Vlug douchen, want om 20.00u worden we opgepikt voor een tangoshow met diner in hotel Faena aan de haven van Puerto Madero. We genieten van het spektakel. Het doet me sterk denken aan de Lido in Parijs. Bij terugkomst in ons hotel belooft de receptionist de “Belgian Ladies an upgrade of the room for the next stay”, want de Classical Room die we nu hadden gekregen vond hij nogal klein. We hadden nochtans niet geklaagd en waren best tevreden met onze kamer.
PATAGONIË VOOR ONS ALLEEN
‘s Anderendaags vlucht naar Trelew. We pikken onze huurwagen op en beginnen aan onze vier uur durende tocht door Patagonië met eindbestemming Estancia Rincón Chico in Puerto Delgada. Na ongeveer een uur rijden komen we op een gravelweg en komen dan zo goed als geen enkele wagen meer tegen. We hebben Patagonië voor ons alleen!
Het is bijna donker als we op onze bestemming aankomen. Een prachtige estancia in oude Victoriaanse stijl. We worden hartelijk begroet door Maria en Augustín en krijgen een huisgemaakte maaltijd met Argentijnse Champagne. Na een gezellige babbel met Augustín kruipen we moe maar voldaan onder de wol.
SPOTTEN VAN ZUIDKAAPWALVISSEN
Na een lekker ontbijt met prachtig zicht op Patagonië rijden we met onze huurwagen naar Puerto Piramides. Vandaag gaan we Zuidkaapwalvissen spotten. Na amper een kwartier op zee krijgen we al de eerste walvissen te zien. En wel van héél dichtbij. Moeder met kalf komen naast de boot zwemmen. Je kan ze bijna met de hand aanraken. Na anderhalf uur is de tocht voorbij. We besluiten te picknicken op de kliffen in de buurt van de baai en krijgen nog heel wat staarten van walvissen te zien!
De volgende dag neemt Augustín ons mee naar de kliffen van Punta Delgada. Het strand ligt vol met zeeleeuwen, zeeolifanten en hun puppies. Aan het bloed op het strand kunnen we zien dat vele puppies die nacht ter wereld zijn gekomen. Augustín tuurt onophoudelijk door zijn verrekijker. “Misschien kunnen we vandaag orka’s spotten” zegt hij. Ik kijk hem een beetje sceptisch aan. En plots zien we vanuit de Oceaan drie zwarte vinnen opdoemen. Augustín kent ze allemaal bij naam. Ik vraag hem hoe hij die orka’s uit elkaar kan houden. “Niet moeilijk” zegt hij “they are residentials”. En dan zien we de orka’s steeds dichterbij komen. Augustín springt recht en zegt dat we in westelijke richting moeten lopen. We hollen van de ene klif naar de andere. Onze conditie wordt zwaar op de proef gesteld. Maar we willen de orka’s niet uit het oog verliezen. Wow, dat was spannend. We hebben de orka’s wel heel mooi kunnen spotten en dan nog vanop het land.
PERITO MORENOGLETSJER
Na een goede nachtrust en heerlijk ontbijt zijn we klaar voor de vlucht naar El Calafate. De Perito Morenogletsjer maakt nog steeds evenveel indruk op mij als 18 jaar geleden. Het weer zit mee en we nemen vanuit iedere hoek foto’s van deze prachtige gletsjer. De Perito Morenogletsjer in het Nationale Park Los Glaciares in El Calafate is één van de weinige gletsjers die nog aangroeit en niet onderhevig is aan de wereldwijde terugtrekking van gletsjers. De Perito Morenogletsjer is 30km lang en 5km breed met een hoogte van 60 à 70 m. Een absoluut wereldwonder! We sluiten de dag af met een heerlijke Argentijnse steak en een flesje Argentijnse champagne met de wel heel toepasselijke naam “Fin del Mundo”.
UPSALAGLETSJER
De volgende dag staat een bezoek aan de Upsalagletsjer op het programma. De Upsalagletsjer ligt in het Nationaal Park “Los Glaciares” in het zuiden van Argentinië. De gletsjer mondt uit in het Zuid-Patagonische ijsveld niet ver van de Perito Morenogletsjer. In tegenstelling tot de Perito Morenogletsjer wordt de Upsalagletsjer elk jaar kleiner, hoogst waarschijnlijk het gevolg van de klimaatopwarming. Tijdens de boottocht tot aan de Estancia Cristina kijken we onze ogen uit naar de in zee drijvende reuzegrote blokken ijs die afgekalfd zijn van de Upsala gletsjer. Een monsterjeep brengt ons tot het punt waar we een schitterend zicht hebben op de gletsjer. De diepblauwe meren contrasteren fel met de gletsjer. Wat een prachtig panorama!
WHAT A VIEW!
Onder een staalblauwe hemel rijden we het Torres del Paine National Park binnen. De Torres glinsteren in de zon. Na een hartelijke groet en lunch in Explora Patagonia gaan we op verkenning in de omgeving. What a view!
We kunnen niet stoppen met foto’s nemen. “Morgenstond heeft goud In de mond” en dat mag je hier best letterlijk nemen. Na een heerlijk ontbijt met zicht op een gloeiende Torres doen we een eerste georganiseerde verkenningstocht in het park. Een prachtige wandeling rond de Torres onder een heerlijk lentezonnetje. Na de paardrijdtocht drinken we maté met de gaucho’s. “Wij houden wel van die stoere gaucho’s met hun geruite hemden en felgekleurde alpins.”
Tijdens onze laatste dag in het Nationaal Park Torres del Paine maken we een tocht naar de Frances gletsjer. Ondertussen is er wat bewolking komen opzetten maar nog steeds deftig weer. In Patagonië kan je immers 4 seizoenen in een dag hebben. De weergoden waren ons wel zéér goed gezind tijdens ons verblijf in het Torres del Paine-Park. De tocht naar de Frances Gletsjer is best wel pittig. Onze tijd is gelimiteerd en dus moeten we een behoorlijk tempo aanhouden om terug tijdig de boot naar het hotel te nemen. De Frances Gletsjer heeft niet de omvang van de Upsalagletsjer of de Perito Morenogletsjer, maar de tocht was zeker de moeite waard.
Onze laatste vakantiedagen brengen we door op Paaseiland of Rapa Nui, zoals het door de lokale inwoners wordt genoemd. Paaseiland die slechts 3000 inwoners telt met een oppervlakte van 163m2 ligt op ongeveer 3400km van het vasteland verwijderd. Na een vlucht van 5,5 u vanuit Santiago de Chili worden we hartelijk welkom geheten op de luchthaven van Paaseiland en krijgen een bloemenkrans om de hals. Na check in en lunch in het sympathieke Explora Rapa Nui doen we onze eerste begeleide verkenningstocht op het eiland.
Het mysterie rond Paaseiland heeft ons steeds geïntrigeerd. De Moai’s maken dan ook diepe indruk op ons. Paaseiland telt honderden Moai’s, allen geplaatst op schitterende locaties. We kunnen dan ook niet stoppen met foto’s nemen en genieten ten volle van onze drie dagen op Paaseiland. Een zonsopgang met Moai’s op de voorgrond mag niet ontbreken. Dat we hiervoor vroeg moeten opstaan nemen we er graag bij. Uiteraard volgde er ook nog een zonsondergang.
Einde van een alweer schitterende reis! We keren tevreden naar huis terug met veel teveel foto’s en evenveel prachtige herinneringen!
Ann en Miet
