Jullie hadden de volgorde en de lokaties van de bushcamps prima uitgezocht. Steeds een ander soort kamp, ander uitzicht, ander deel van het Luangwa NP ten zuiden van Mfuwe bridge.
Bij Kuyenda kun je nauwelijks meer spreken van bushcamps. Iemand noemde het “safari chique”, en dát was het. Zuid-Afrikaans “interior design”. Overal net een beetje anders. Wat een enorme “woning op palen” bij Bilimungwe met grote hemelbedden, met de olifanten in de (met waterpompen vol gehouden) waterholes eronder. Fantastisch, maar ik slaap liever op de grond (tent of chalet). Een enorm deck/balkon boven het water.
Hele goede ervaren gids James, begonnen als scout en doorgegaan voor zijn gidsexamens en nu een zeer ervaren, gewaardeerde en strenge leermeester die ook gidsexamens afneemt. Luipaarden galore. We hebben uiteindelijk 13 luipaarden in 14 dagen gezien. Dat is ons nog nooit overkomen. Veel gewandeld, heerlijk. De manager, Tom, was net een maand of wat geleden gearriveerd uit Yellowstone. Hij was een Yellowstone NP ranger die de Amerikaanse toeristen invasie elke zomer daar zat was geworden en Bilimungwe had leren kennen op zijn honeymoon een paar jaar geleden.
Toen Chamilandu, we hadden de verst gelegen “woning op palen” met de meeste privacy en (vanuit bed) een prachtig uitzicht op de Luangwa en wat daar in rondstapte of zwom en de Chindeni Hills. Door een verandering in hun schema kregen we daar ook weer James als gids; daar waren we echt blij mee. De vaste manager was op verlof en werd vervangen door de “operations manager” het bushcamp, Mike, echt een “manager in de bush” type, geen “2 poten in de bush” type meer. Heerlijke rondritten en wandelingen gemaakt. De chalets zijn volledig open aan de rivierzijde en zo nu en dan komt er vanaf de rivier een forse wind opzetten, die recht naar binnen waait. Er zijn weliswaar rieten matten, die naar beneden gerold kunnen worden en bij een plotselinge storm kan dat geen onverdeeld genoegen zijn.
Als laatste Kuyenda, waar Phil Berry, ondanks zijn hoge leeftijd (76) nog steeds gidst en zijn partner Babette met strakke hand het kamp bestiert. Wat een indrukwekkende man, al merk je duidelijk dat het zwaar gaat vallen, het wandelen en rijden en onderhouden van de gasten. Ik ben blij dat we hem nog hebben kunnen meemaken. Van zijn generatie en iets jonger zijn er in de Valley niet zo veel meer. Je merkt hoe hij door iedereen met egards wordt behandeld.